شعر پرمعناي سي تير

به حيرت از تو اگر
1
ولي :
سالخورده ي دف زن
سايه ي تسخيري
اصل چهار غله و جنجال
واسطه خون بود
نه سالگي ام
به خانه مي آمد
و خرما بسته بندي شيريني داشت
خون سيامک گندم رست
2
مي گذرم
و باغچه طي مي کند
تو را
و خنده ي ستاره اگر ديوار
جذام حجله روي
هيولاي زير هشت
ضرابخانه پر از سکه ست
و اسطبل شاهي اسب مي طلبد
خون
سيامک گندم رست
3
نمي رمانمت اي توفان
هلال ضربي سيالسنگ
که پشت کرده / ميهنم / از دست مي شود
نمي تابد
از من به قطره اي
که حشمتيه کاسه گردان بود
و کاسه سرم ارزان
که سالهاي بي تو مرا دنبال
دو سوم دريا بودم
حشم دو پرچم گل ها
خون سيامک گندم رست
4
تو از کجاي گريه نماياني
که از ميان دايره سر مي روم
و از دهان گور
زبان گرگ هاي خانه زاد
روسپي هانه هاي پير تر از کشمير
مخ هاي بي شعبان
و تازيانه ، موجه
عمر
در حمام زرهي
درشکه ها تاريک
و لابه هاي کهن
خون سيامک گندم رست
5
پاک مي شود خاطرم
در بادهاي غير موسمي
نه سالگي ام به خانه مي آيد
از جان خود گذشتم
با خون خود نوشتم
يا مرگ يا مصدق
گريه فاسد بود
زمين مجاور ماهي ها
و سينا ساحل
خون سيامک
گندم رست
6
ترس
سايه ي شرم آگيني داشت
در چارباغ مدرسه/ خالي
نمي دويدم
دست نه سالگي ام نمي کشيدم
صداي قامت شاملو
ديار کسرايي
و چشم خالي اسفنديار
خون سيامک گندم رست
7
سرک مي کشي
کسوف بيستم مرداد
بيست و
پنجم مرداد
بيست و هشتم مرداد
و سرچشمه تهي ست
تير از واله خون مي چيند
بازار در گذر سر مي رود
پلاک چندم او
و باد مي بالد
خون سيامک گندم رست
8
که باز
سر نرود احساس
سپيده از سر ميدان تير
و تازيانه از تنوره ي نيلوفر
بهار گريه کني
درخت سينه داده به گنجشک
خون سيامک گندم رست
9
سپيد نپوشي
عروس ارزنة الروم
قرار آسمان و حنجره ي کور
بسته هاي اسکلت بر آب
چه آفتي که نرفته ست
خون سيامک گندم رست
10
چه خسته مي کشي
سپيده ي عمويي
کامياب
مرور قافله در باد
در باد درخت خاني آباد
در باد غروب عشرت آباد
در باد نگاه وکيلي توفان مي کرد
نمک بر زخم مپاش
کلاغ کافه نادري سابق
نامه به مقصد نمي کشد
خون سيامک گندم رست